TOY MAΡΙΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ
Κοντοστάθηκα στο απόσπασμα της εισήγησης που έκανε εκ μέρους της Ένωσης Συντακτών Κύπρου, ο Γενικός Γραμματέας, συνάδελφος Χρίστος Χριστοφίδης, στη διάρκεια της εκδήλωσης βράβευσης δημοσιογράφων, από την Εκστρατεία Aware, «που ξεχώρισαν για την εγκυρότητα, την ευαισθησία και τον τρόπο που προσέγγισαν το προσφυγικό και το μεταναστευτικό ζήτημα στην Κύπρο». (Η εκδήλωση έγινε στο Σπίτι της Ευρωπαϊκής Ένωσης στη Λευκωσία, στις 15 Νοεμβρίου 2018). Όπως είπε ο Χρ. Χριστοφίδης, «η αχρείαστη αναφορά στην εθνικότητα, ή σε άλλο προσωπικό δεδομένο των δραστών εγκληματικών πράξεων, η κατά κόρον αναφορά σε «λαθρομετανάστες», όρο όχι μόνο αδόκιμο, αλλά και απο-νομιμοποιημένο από ΗΕ και ΕΕ, (πρόσφατα μάλιστα άκουσα από ραδιοφωνικό κανάλι, το αισχρό και χυδαίο «νέα φουρνιά λαθρομεταναστών»), η χρήση στερεοτύπων, γενικεύσεων και απαξιωτικών χαρακτηρισμών, με τη δικαιολογία ότι εκφράζουν το λαϊκό αίσθημα, για να αναφέρω μόνο μερικά παραδείγματα, δείχνουν ότι απέχουμε πολύ από τις αρχές δημοσιογραφικής δεοντολογίας». Ήρθε στο μυαλό μου μια αξέχαστη επιστολή ενός τακτικού επιστολογράφου, για τη «λαθρομετανάστευση», που η εφημερίδα δημοσίευσε, πριν μερικά χρόνια, που είναι το πιο ακραίο, ξενοφοβικό και ρατσιστικό κείμενο που έχω ποτέ διαβάσει σε κυπριακό έντυπο, για το θέμα αυτό. Έγραψα τότε στην προσωπική μου στήλη, ότι ο επιστολογράφος, χρησιμοποιώντας τη γραφίδα του σαν ένα τεράστιο, τερατώδες, ατσαλένιο τανκ, πέρασε με ανατριχιαστικούς συριγμούς πάνω από το φαινόμενο της μετανάστευσης και έλιωσε αλύπητα κάτω απ’ τις ερπύστριές του, τις χιλιάδες «αλλοδαπά απόβλητα», όπως αποκάλεσε, τους ξένους μετανάστες που έρχονται με μη νόμιμο τρόπο στην Κύπρο.
Μαζί με αυτούς, κονιορτοποίησε δικαίους και αδίκους, καλούς και κακούς, αθώους και εγκληματίες, όλους όσους έρχονται σε επαφή με τα «απόβλητα». Όλους αυτούς τους θεωρεί «ξενολάγνους», «υπονομευτές της εθνικής αυτοσυνειδησίας», «υπηρέτες των εχθρών του έθνους», κατάπτυστους προδότες. Ξαναδημοσίευσα στο άρθρο μου ολόκληρη την επιστολή, που έχει ως εξής: «Ραγδαία και σταθερά και οργανωμένα, η λαθρομετανάστευση εδραιούται. Και άμοιροι αυτής της συνωμοσίας, δεν είναι και αυτοί που συνέστησαν περιθωριακές ομαδούλες στήριξης με πάθος στα λεφούσια των λαθραίων, ή συνέστησαν εγκληματικά κυκλώματα δια των οποίων εμπορεύονται αυτά τα αλλοδαπά απόβλητα με τις συμβουλές και ασυνείδητων λευκοκολλάριων. Ένα κλίμα σήψης έχει επικαθήσει στον τόπο μας. Και μέσα σ’ αυτήν την περιρρέουσα θλιβερή κατάσταση, οι δικοί μας ξενολάγνοι και πρωτοπόροι στη διαδικασία ιδεολογικοπολιτικής υπονόμευσης της εθνικής μας αυτοσυνειδησίας και συλλογικής υπόστασης, δρουν – ίσως όχι και αυτόβουλα – και υπονομεύουν εξόφθαλμα και την ίδια την εθνική μας υπόσταση. Δια του ψευδο-αριστερίστικου εθνομηδενισμού τους, πλήττουν ακόμα και την εθνική μας αυτοδιάθεση. Υπηρετούν παράνομους και εχθρούς, δια των λαθραίων αποβλήτων και είναι όθεν παράνομοι. Συνεπώς;».
Εδώ τελείωνε η επιστολή και άρχιζε το δικό μου σχόλιο, ως εξής: «Συνεπώς – για να προεκτείνω την ευγενική και πατριωτική σκέψη του επιστολογράφου – ας τους μαζέψουμε όλους αυτούς τους Κυπρίους παλιανθρώπους, μαζί με τις χιλιάδες των ξένων προσφύγων και ας τους φουντάρουμε στη θάλασσα αφού τους περάσουμε στο λαιμό τον ασήκωτο όγκο των ερπυστριοφόρων της μισανθρωπίας. Και όταν λέω Κυπρίους παλιανθρώπους, βάζω μέσα και τον εαυτό μου και άλλους δημοσιογράφους που τους απασχολούν ζητήματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων, όπως και τα μέλη Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων (των «περιθωριακών ομαδούλων στήριξης» όπως τις αποκάλεσε χλευαστικά), αλλά και τους κρατικούς φορείς που αντιμετωπίζουν τα προβλήματα αυτών των άτυχων συνανθρώπων μας, με τις οδηγίες και κάτω από το άγρυπνο βλέμμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του πολιτισμένου κόσμου. Θα ήταν άραγε πολύ, να ζητήσω από τον επιστολογράφο να καταλάβει ότι όλοι οι πιο πάνω, δεν έχουν καμιά σχέση με τους μαφιόζους που εκμεταλλεύονται οικονομικά τους μετανάστες, ότι δεν συμμετέχουν σε καμιά «συνωμοσία» εθνικής προδοσίας και ότι ναι, δρούν αυτόβουλα γιατί είναι ελεύθεροι άνθρωποι και δεν περιμένουν από τους τύπους με τα τανκς, να τους πουν τι θα κάνουν και πώς θα σκέφτονται;». Το ίδιο πρωί, με κάλεσε στο γραφείο του από το εσωτερικό τηλέφωνο, διευθυντικό στέλεχος της εταιρίας και μου έκανε παρατήρηση για το «απαράδεκτο, ειρωνικό μου ύφος απέναντι σε ένα από τους πιο αξιόλογους συνεργάτες της εφημερίδας, μόνο και μόνο για να περάσω τις… περιθωριακές μου απόψεις για τη μετανάστευση»…Δεν ήταν η πρώτη φορά, ούτε και η τελευταία…Και δεν είναι τυχαία η δική μου εισήγηση στην εκδήλωση της Aware, προς τους υπευθύνους κάθε οργανισμού, που θέλει να είναι μέρος της κυπριακής επικαιρότητας, ως πυλώνας αλλαγής ξεπερασμένων νοοτροπιών και στερεοτύπων σε θέματα μετανάστευσης και ανθρωπίνων δικαιωμάτων, να αρχίσουν να κλείνουν ραντεβού με τα στελέχη των ΜΜΕ, που έχουν τέτοιες…πατριωτικές ανησυχίες, στο ζήτημα αυτό και να τους εξηγήσουν τις προθέσεις και τις ιδέες τους, σαν ένα πρώτο βήμα για ένα βασικό επίπεδο επικοινωνίας και αλληλοενημέρωσης. Και – γιατί όχι; – αλληλογνωριμίας, αφού ανήκουν προφανώς, σε δύο κόσμους εντελώς ξένους μεταξύ τους.
