Προφανώς και όχι.
Η Κυβέρνηση δείχνει θολωμένη, να μην μπορεί να βάλει σε τάξη τις κινήσεις της και μόνο με σπασμωδικές κινήσεις να αντιδρά στα καυτά θέματα της επικαιρότητας.
Φτάνει; Όχι, βέβαια.
Σαν να δίνεις στον ασθενή ασπιρίνη για καρκίνο.
Η Κύπρος ήταν τυχερή μέσα στην ατυχία της.
Το κούρεμα και το μεγάλο χαστούκι της κρίσης ήρθε την Άνοιξη. Όταν άρχιζε η τουριστική – έστω και μειωμένη – κίνηση.
Με τα ψέματα και χωρίς κυβερνητικό έργο η οικονομία κινήθηκε – έστω και αυτό το λίγο – λόγω των ξένων που ήρθαν για διακοπές.
Σε λίγες εβδομάδες όμως θα πάρουν το αεροπλάνο της επιστροφής και τότε τί θα γίνει;
Η ανεργία θα αυξηθεί, αφού οι εποχιακοί τουριστικοί υπάλληλοι θα επιστρέψουν σπίτια τους.
Ξενοδοχεία, μαγαζιά, εστιατόρια, μπαρ και όσοι άλλοι χαμογέλασαν αυτούς τους μήνες θα δοκιμαστούν σκληρά και θα έρθουν να συναντήσουν την υπόλοιπη αγορά που ματώνει καθημερινά.
Η Κυβέρνηση δυσκολεύεται και ο κόσμος δυσανασχετεί. Δικαίως ή όχι αναρωτιούνται πολλοί.
“Δεν υπάρχει μαγικό ραβδί στην οικονομία“, υποστηρίζουν κάποιοι.
Συμφωνούμε, αλλά στον αντίποδα υπάρχει συνετή, στοχευμένη και βάση σχεδίου οικονομική πολιτική.
Εσείς την βλέπετε;
Μπορεί κάποιος να μας με ποια σειρά μπαίνουν τα κομμάτια στο παζλ των κυβερνητικών κινήσεων;
Ενας Θεός ξέρει.
Και γιατί ο Θεός έχει σοβαρότερες δουλειές από το να ασχοληθεί με την Κυβέρνηση Αναστασιάδη, θα πρέπει ο ίδιος ο Πρόεδρος και οι Υπουργοί του να καταλάβουν ότι ο χρόνος δεν τελειώνει σύντομα, αλλά έχει τελειώσει εδώ και καιρό.
Έργα λοιπόν και πράξεις. Μόνο αυτά σώζουν.
