Του Κώστα Ντάλτα
Κακώς παραλληλίζουμε τους τραπεζίτες με τους νταβατζήδες.
Η ετυμολογία της λέξης (Νταβατζής: αυτός που διευθύνει έναν οίκο ανοχής ) αδικεί τους δεύτερους. Στους οίκους ανοχής υπάρχουν άγραφοι κανόνες, τους οποίους όλοι σέβονται και τηρούν, ενώ δεν μπορείς να πεις το ίδιο για τις τράπεζες. Ο κάθε τραπεζίτης κάνει ότι γουστάρει και στην τελική μας κλέβουν κανονικά ρίχνοντας τα όλα στην Κεντρική Τράπεζα, η οποία ως άλλη… τσατσά επιβλέπει την ερωτική συνεύρεση. Μόνο που την συγκεκριμένη δεν μπορούμε να την απολαύσουμε.
Επιταγές και εμβάσματα περνάνε όποτε γουστάρουν. Σταματούν ή επισπεύδουν διαδικασίες κατά το δοκούν και στραγγάλισμα της αγοράς. Για όλα φταίει η Κεντρική, η οποία αν και δίνει ελευθερίες στην κάθε τράπεζα στην τελική επιτρέπει το χάος και την ασυδοσία.
Μπαίνει ο κάθε ανυποψίαστος πολίτης στον λογαριασμό του και βλέπει χρεώσεις για κάθε απίθανο λόγο.
Οι μαρτυρίες και οι καταγγελίες έρχονται στο 24Η βροχή.
Υπήρξε περίπτωση που τράπεζα επέστρεψε επιταγή πίσω για λανθασμένη υπογραφή, ενώ νωρίτερα είχε περάσει τουλάχιστον δέκα του ίδιου υπογράφοντα. Τελικά την πίστωσε μετά την δεύτερη κατάθεση, αλλά το τριαντάρι € το έπιασε…
Σε άλλη περίπτωση υπήρξε «bankers draft», όπου το χρήματα ήταν διαθέσιμα σε δύο ώρες παρακαλώ και μετά από δύο εβδομάδες με τον ίδιο τρόπο, τον ίδιο αποστολέα και τον ίδιο παραλήπτη πέρασαν τέσσερις (4!!!!) εργάσιμες για να πιστωθεί το ποσό.
Το γιατί σας το αναφέραμε στο προηγούμενο άρθρο μας.
Μείνετε συντονισμένοι και θα μάθετε κι άλλα για τις τράπεζες και τα περίφημα golden boys.
Για αυτούς που πριν το κούρεμα εμφανιζόντουσαν με την υπεροψία και το ύφος σταρ του Χόλιγουντ.
Δεν έχουν καταλάβει ότι γύρισε ο τροχός. Ο πολίτης αναλαμβάνει πλέον ενεργό ρόλο και γνωρίζει το πως θα προστατευθεί.
Photo: Luciano Paiva2010/Flickr
