Πολλοί θα επικροτήσουν την κίνηση της κυβέρνησης να πατάξει τον ηλεκτρονικό τζόγο, αλλά και να επιμένει να μη δίνει άδειες για καζίνο.
Οι αφελείς θα σκεφτούν ότι σκέφτονται το καλό του πολίτη. Είναι έτσι ή όχι; Μήπως κρύβεται κάτι άλλο;
Και ξαφνικά ενώ η οικονομία μας τρεκλίζει και ετοιμάζεται να καταρρεύσει η κυβέρνηση βρήκε ένα νέο εχθρό. Τον τζόγο, ηλεκτρονικό και μη.
Εαν η απαγόρευση του ήταν καθολική θα είχαμε πειστεί για τις καλές προθέσεις της κίνησης, όμως υπάρχουν αρκετά ερωτηματικά.
Γιατί η κυβέρνηση δεν επιλέγει να βγάλει κέρδη και μάλιστα πολλά από τον τζόγο; Και μην ξεχνάτε ότι όποιος θέλει να τζογάρει μπορεί εύκολα παράνομα να το κάνει. Αρα, αφού δεν υπάρχει καθολική απαγόρευση τουλάχιστον ας τον εκμεταλλευτεί.
Χρόνια ολόκληρα μιλούν όλοι για δημιουργία καζίνο στην Κύπρο που θα αυξήσει τους τουρίστες που επιθυμούν να παίξουν. Για όσους γνωρίζουν δεν τους προκαλεί εντύπωση ότι δεκάδες αεροπλάνα γεμίζουν από το Ισραήλ για τη Ρόδο για να μεταφέρει παίκτες που θέλουν να συνδυάζουν την ευχαρίστηση των διακοπών με το παίξιμο.
Η δημιουργία καζίνο θα δημιουργούσε εκατοντάδες θέσεις εργασίας τόσο κατά την κατασκευή τους, όσο και κατά τη λειτουργία τους. Μην ξεχνάμε πόσοι εύρωστοι οικονομικά – κυρίως Ρώσοι – Ευρωπαίοι κατακλύζουν τη Λεμεσό.
Αντί να επιλεγεί αυτός ο δρόμος, της ανάπτυξης και της εκμετάλλευσης αρνούμαστε τα πάντα.
Υπάρχει ένα σοφό ρητό. Εάν δεν μπορείς να νικήσεις τον εχθρό σου κάνε τον σύμμαχο σου….
Ακριβώς το ίδιο συμβαίνει και με τις εταιρείες που απασχολούνται στον ηλεκτρονικό τζόγο.
Σύμφωνοι, να μπει ένα όριο και ένας φραγμός, αυτό όλοι το θέλουν. Οπως και το να μπουν αυστηρά κριτήρια και όροι για όσες εταιρείες δραστηριοποιούνται στον συγκεκριμένο χώρο. Αλλωστε οι περισσότερες πρόκειται για πολυεθνικές με τζίρους πολλά εκατομμύρια. Ας κερδίσει, λοιπόν, και η Πολιτεία βάζοντας φόρους και βρίσκοντας ένα έσοδο από το πουθενά.
Μήπως τελικά θέλουμε να παραμείνει το ίδιο καθεστώς για να μην δυσαρεστήσουμε κάποιους;
Γιατί όταν φυσάει δεν κλείνεις την πόρτα αφήνοντας τα παράθυρα ανοικτά….
