Του ΜΑΡΙΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ
Τον Ιούνιο 2008, δύο μέρες μετά την εξασφάλιση του χρίσματος των Δημοκρατικών για τις Προεδρικές των ΗΠΑ, από τον τότε Γερουσιαστή Μπάρακ Ομπάμα και ενόψει της συνάντησής του με την μέχρι τότε εσωκομματική του αντίπαλο Χίλαρι Κλίντον, η αμερικανική εφημερίδα «The Detroit News» έγραψε κατά λάθος σε τίτλο της ότι «Η Κλίντον συναντά τον Οσάμα για να συζητήσουν την ενότητα». (Οσάμα, είναι το μικρό όνομα του τότε αρχηγού της Αλ Κάϊντα, Μπιν Λάντεν, που έμελλε να εκτελεστεί από Αμερικανικές ειδικές δυνάμεις, σε επιδρομή στο κρησφύγετό του στο Πακιστάν, τρία χρόνια αργότερα, τον Μάϊο 2011).
Το λάθος εντοπίστηκε είκοσι λεπτά μετά την κυκλοφορία της εφημερίδας η διεύθυνση της οποίας έσπευσε να εκδώσει δεύτερη διορθωμένη έκδοση, με τον εκδότη της να σπεύδει να απολογείται δημόσια, για την ατυχή και βέβαια αθέλητη γκάφα.
Τους επόμενους μήνες και χρόνια, το όνομα του Μπάρακ Ομπάμα, προφερόμενο λανθασμένα ή σωστά, ήταν στο στόμα όχι μόνο των τριακόσιων εκατομμυρίων της Αμερικής, αλλά δισεκατομμυρίων ανθρώπων σε όλο τον πλανήτη, γιατί ο άντρας αυτός με το «λάθος» χρώμα δέρματος και το αφρικανικό ασυνήθιστο ονοματεπώνυμο, υπήρξε ένα χωρίς προηγούμενο πολιτικό φαινόμενο στην Προεδρία της μοναδικής υπερδύναμης στον κόσμο.
Δεν είχε διανοηθεί ποτέ, ο Μπάρακ Ομπάμα, ότι το «απαγορευμένο» χρώμα του, η ταπεινή του καταγωγή, η τραυματική παιδική του ηλικία, το ανομοιογενές και «ακατάστατο» γενεαλογικό του δέντρο, δεν θα στέκονταν τελικά εμπόδιο στις πολιτικές του φιλοδοξίες. Όπως είναι γνωστό ο απερχόμενος, μετά από οκτώ χρόνια στον Λευκό Οίκο, Αμερικανός Πρόεδρος, είναι γιος μαύρου πατέρα από την Κένυα και λευκής μητέρας από το Κάνσας. Οι γονείς του, που είχαν γνωριστεί ως φοιτητές στη Χαβάη, χώρισαν όταν αυτός ήταν δύο χρόνων. Ο πατέρας του έφυγε στην Κένυα και ουσιαστικά δεν τον γνώρισε ποτέ και ο ίδιος μεγάλωσε με τους λευκούς παππούδες του στη Χαβάη. Αργότερα έζησε τέσσερα χρόνια στην Ινδονησία με τη μητέρα του και τον δεύτερο σύζυγό της).
Ακόμα και πριν εκλεγεί Γερουσιαστής του Ιλλινόϊς – τον Νοέμβριο 2004 – θεωρούσε την άνοδό του στα ανώτατα πολιτικά αξιώματα της πατρίδας του, έναν απραγματοποίητο άθλο. Στον πρόλογο της συγκλονιστικής αυτοβιογραφίας του Dreams from my father που είναι μια ιδιοφυής διερεύνηση της φυλετικής του ταυτότητας, γράφει μεταξύ άλλων τα εξής: «Πριν μερικούς μήνες κέρδισα το χρίσμα των Δημοκρατικών για μια θέση στην αμερικανική Γερουσία. Ήταν μια δύσκολη κούρσα, σε ένα πεδίο γεμάτο με οικονομικά ισχυρούς, ικανούς και διακεκριμένους υποψηφίους. Χωρίς οργανωτική υποστήριξη ή προσωπικό πλούτο, ένας μαύρος άντρας με ένα αστείο όνομα όπως εγώ, θεωρούμουν χαμένος από χέρι. Κι έτσι όταν κέρδισα την πλειοψηφία των ψήφων στις προκριματικές των Δημοκρατικών, επικρατώντας τόσο σε λευκές όσο και σε μαύρες περιοχές, η αντίδραση που ακολούθησε, αντανακλούσε αυτήν που υπήρξε όταν εκλέγηκα ως ο πρώτος Αφρο-αμερικανός Πρόεδρος της Νομικής Σχολής του πανεπιστημίου Χάρβαρτ, πριν σχεδόν δέκα χρόνια».
Σχολιάζοντας στον ίδιο πρόλογο το τρομοκρατικό κτύπημα κατά των ΗΠΑ, ο κοσμοπολίτης, άγνωστος τότε «μαύρος άντρας με το αστείο όνομα», που έμελλε να κερδίσει τις καρδιές όχι μόνο των μαύρων, αλλά και των νεαρών λευκών, των μορφωμένων και εύπορων συμπολιτών του, έγραψε και αυτά τα εκπληκτικά που τον διαφοροποίησαν εντελώς, από κάθε προηγούμενο Πρόεδρο της Αμερικής: «Αυτή η συλλογική ιστορία και παρελθόν, αγγίζει το δικό μου. Όχι μόνο γιατί οι βόμβες της Αλ Κάϊντα σημάδεψαν με αλλόκοτη ακρίβεια μερικά από τα τοπία της ζωής μου – τα κτίρια και τους δρόμους και τα πρόσωπα του Ναϊρόμπι, του Μπαλί και του Μανχάταν. Όχι μόνο γιατί ως συνέπεια της 11ης Σεπτεμβρίου 2001, το όνομά μου είναι ακαταμάχητος στόχος κοροϊδίας στις ιστοσελίδες φανατικών Ρεπουμπλικάνων. Αλλά επίσης γιατί ο αγώνας μεταξύ των κόσμων της αφθονίας και της επιθυμίας, μεταξύ του νέου και του παλιού, μεταξύ αυτών που αποδέχονται τη διαφορετικότητα και τις αξίες που μας κρατούν μαζί και εκείνων που επιδιώκουν κάτω από οποιαδήποτε σημαία ή σλόγκαν, τη δικαιολόγηση της βαναυσότητας εναντίον όσων σκέφτονται διαφορετικά, είναι ο αγώνας που σε μικρογραφία, περιγράφεται σε αυτό το βιβλίο».
