Από την λυκοφιλία στη φιλία… ο δρόμος είναι μακρύς

Του Σωτήρη Παπαδόπουλου

Ο Νικόλας αμέσως έτεινε χέρι συμφιλίωσης προς τον Μάριο. Από την πλευρά του ο Μάριος δήλωσε στο 24H ότι είναι νωρίς για να γίνει επίτιμος. Όμως για να μιλήσουμε ανοιχτά μπορούν να καθίσουν στο ίδιο τραπέζι και να ξεχαστούν με μια μονοκονδυλιά 5 χρόνια έντασης και υποσκάψεων;

Το παζλ έχει πολλά κομμάτια που θα πρέπει να συνδεθούν. Δεν είναι μόνο η σχέση του Μάριου με τον Νικόλα. Είναι και ο Ζαχαρίας που θα επιστρέψει, είναι ίσως και ο Κολοκασίδης, ίσως και ο Αγγελίδης ο παλαιός είναι, είναι, είναι…

Κομμάτια που είχαν φύγει και που περίμεναν τον Νικόλα να αναλάβει το τιμόνι του ΔΗΚΟ για να ξανακολλήσουν.  Άρα η συμφιλίωση των δύο μονομάχων δεν φτάνει. Πρέπει ο Νικόλας αφού τα τους φέρει πίσω να τους υποχρεώσει να δημιουργήσουν μια νέα σχέση με τον τέως.

Την ίδια ώρα πάντως αν θέλει την συμφιλίωση ο Μάριος με τον Νικόλα, έχει και αυτός να επιτελέσει ένα έργο. Τον κομματικό μηχανισμό που ελέγχει να τον καλέσει να στηρίξει τον Νικόλα. «Νερό και αλάτι» απ` την μία μέρα στην άλλη δύσκολο το βλέπω όμως. Η εμπιστοσύνη χτίζεται μέρα με την μέρα.

Το ΔΗΚΟ, στις εκλογές έδειξε ότι είναι χωρισμένο στα δύο. Οι ψηφοφόροι σχεδόν μοιράστηκαν, όμως το χειρότερο ήταν ότι αντάλλαξαν βαριές κουβέντες. Ο φόβος να συνεχιστεί το παιχνίδι «κλέφτες και αρματολοί» υπάρχει και μόνο εσύ Νικόλα και εσύ Μάριε μπορείς να τον διώξεις.

Είχα γράψει 48 ώρες πριν τις εκλογές ότι ο ηττημένος αν δεν θέλει να συνεργαστεί θα πρέπει να πει αντίο. Μάριε δεν το είπες. Αν όπως δήλωσες παραμένεις στρατιώτης είναι μια καλή ευκαιρία να το αποδείξεις. Και ελπίζω ο νέος στρατηγός να ξέρει που πρέπει να σε χρησιμοποιήσει.