 |
Κάνε τα ψώνια σου άνετα, γρήγορα, εύκολα στο Odelo! Κέρδισε 20€ στις πρώτες σου αγορές! |
Οι σοβαρές διαφορές που αναπτύχθηκαν τα τελευταία χρόνια μεταξύ του Ισραήλ και της Ουάσιγκτον, τόσο για το «παραδοσιακό» πολιτικό πρόβλημα της Μέσης Ανατολής, όσο και για τη στρατηγική εκμετάλλευση των περιφερειακών ενεργειακών κοιτασμάτων, φαίνεται να αγγίζουν τελικά και την Κύπρο, με ανυπολόγιστες συνέπειες, εάν δεν τύχουν σωστής διαχείρισης. Οι πιθανότητες, ωστόσο, σωστής διαχείρισης φαίνεται να παρασύρονται από την αγωνία που διακατέχει την Κυβέρνηση να πείσει την κοινή γνώμη ότι όλες οι ενέργειές της αποδίδουν το μέγιστο και όλες οι δυνατότητες τυγχάνουν μέγιστης εκμετάλλευσης.
Κύκλοι που είναι σε θέση να γνωρίζουν υποδεικνύουν, εν είδη παραδείγματος, στην προσπάθεια της κυβέρνησης να πείσει ότι επιταχύνεται η διαδικασία επιβεβαιωτικών διατρήσεων στην ΑΟΖ Κύπρου, προκειμένου να υπάρχουν τα δεδομένα τα οποία θα στηρίξουν την οριστικοποίηση της απόφασης για την δημιουργία του τερματικού στο Βασιλικό, ενώ είναι γνωστό σε όσους παρακολουθούν τις εξελίξεις ότι η NOBLE, η μόνη εταιρεία με την οποία υπάρχει συμφωνία για το τερματικό του Βασιλικού, αναθεώρησε τη στάση της και επιλέγει τη λύση του πλωτού τερματικού, επιλογή που προφανώς ευνοεί και τα σχέδια της εταιρείας σε σχέση με άλλες προοπτικές που την απασχολούν. Ωστόσο, οι διαπραγματεύσεις της NOBLE με την αυστραλιανή εταιρεία WOODSIDE με στόχο τη συνεργασία για την κατασκευή ενός πλωτού τερματικού σε ισραηλινό οικόπεδο, κατέρρευσαν και διακόπηκαν.
Το φαινόμενο φαίνεται να έχει σχέση και με τη στάση των Ηνωμένων Πολιτειών. Αρχικά, η Ουάσιγκτον εμφανίστηκε να ευνοεί λύση αγωγού στην Τουρκία. Ωστόσο, η αβεβαιότητα της Ουάσιγκτον για τους προσανατολισμούς της Τουρκίας, οδήγησε την Ουάσιγκτον στην προτίμηση της λύσης της Αιγύπτου. Η επιλογή προφανώς έγινε στη βάση πολιτικών σκοπιμοτήτων, γεγονός που δημιουργεί ερωτηματικά για το κατά πόσον, αν αλλάξουν οι συνθήκες αν η αμερικανική στάση για το κυπριακό αέριο δεν θα αλλάξει επίσης. Ή κατά πόσο το σημερινό ενδιαφέρον δεν σχετίζεται περισσότερο με την προοπτική απόκτησης μοχλών που να αξιοποιηθούν στην προώθηση μιας λύσης στο Κυπριακό που να ευνοεί τα δικά τους στρατηγικά σχέδια. Και τώρα φαίνεται να ευνοεί τη λύση της Αιγύπτου όπου υπάρχουν δύο τερματικά.
Οι εξελίξεις αυτές προκαλούν ανησυχίες στο Ισραήλ που βλέπει την αμερικανική εμπλοκή στο γεωστρατηγικό γίγνεσθαι της περιοχής και στις προοπτικές που παρέχονται από τα ενεργειακά ευρήματα να στρέφεται προς κατευθύνσεις που το Τέλ Αβίβ δεν ευνοεί. Και οι ισραηλινές ανησυχίες φαίνεται να καλύπτουν και αυτό που στο Τελ Αβίβ αντιλαμβάνονται ως πλήρη ταύτιση της Κύπρου με τους αμερικανικούς χειρισμούς. Ανησυχίες που επιτείνονται, καθώς η Κύπρος αναπτύσσει τις σχέσεις της με το Κατάρ, το οποίο το Ισραήλ θεωρεί ως τον κύριο υποστηρικτή των Παλαιστινίων έναντι των Ισραηλινών, αλλά και της Μουσουλμανικής Αδελφότητας στην Αίγυπτο, η ανατροπή της οποίας ήταν στόχος του Ισραήλ.
Στο παιγνίδι και ο Αλ Τζαζίρα
Όλα στη φορά σε αποκαλυπτικό ντοκιμαντέρ
Στο πλαίσιο αυτής της «διαμάχης» Ισραήλ-Κατάρ, εντάσσονται –σύμφωνα με ορισμένες εκτιμήσεις – οι πληροφορίες που «διέρρευσαν» στον τύπο για προσπάθεια εξαγοράς της απόφασης της ΦΙΦΑ για διοργάνωση του Μουντιάλ το 2022 στο Κατάρ.
Το Κατάρ υποπτεύεται ότι το νέο αιγυπτιακό καθεστώς μάλλον θα επιλέξει να προμηθευτεί αέριο από το Ισραήλ, ενώ μέχρι σήμερα το Κάιρο αγόραζε καταριανό αέριο.
Το Κατάρ που ως γνωστό ελέγχει το τηλεοπτικό δίκτυο Al Jazeera, έδωσε την απάντησή του με ένα ντοκιμαντέρ 45 λεπτών, με θέμα τη συμφωνία και συνέργεια μεταξύ των πρώην αρχηγών των μυστικών υπηρεσιών του Ισραήλ και της Αιγύπτου για την πώληση αιγυπτιακού αερίου στο Ισραήλ, προβάλλοντας με αποδείξεις ότι η Αίγυπτος και ο αιγυπτιακός λαός έχασαν περίπου 770 εκ. δολάρια. Με βάση τα στοιχεία του ντοκιμαντέρ αυτού, οι δύο πρώην επικεφαλής των μυστικών Υπηρεσιών Αιγύπτου και Ισραήλ (ο Αιγύπτιος HUSEIN SALEM και ο Ισραηλινός YOSI MAIMAM) ίδρυσαν κοινή αιγυπτοϊσραηλινή εταιρεία με το όνομα EAST MEDITERARANEAN GAS (EMG). Μέσα από τις επαφές τους και την επιρροή τους οι δύο πράκτορες έπεισαν τις κυβερνήσεις Ισραήλ και Αιγύπτου να εγκρίνουν τη συμφωνία, την οποία παρουσίασαν ως βοηθητική του κλίματος που ήθελαν να καλλιεργήσουν για συνεργασία μεταξύ τους για την προώθηση της ειρήνης. Η συμφωνία εκείνη είχε τις ευλογίες, όπως ομολογεί στο ντοκιμαντέρ ο τότε Αμερικανός πρέσβης στο Κάιρο, Έντουαρτ Ουώλκερ, της Ουάσιγκτον η οποία μάλιστα βοήθησε στη συνομολόγησή της. Η διαδικασία που είχε συμφωνηθεί ήταν η εξής: Η EMG αγόραζε το αέριο προς 1.5 δολάρια για κάθε μονάδα ΒΤU και το μεταπωλούσε στην ISRAELI ELECTRIC COMPANY για 4 δολάρια για κάθε μονάδα ΒΤU. H EMG κέρδιζε δηλαδή 2.75 δολάρια για κάθε μονάδα ΒΤU. Σε μια εποχή που η Γερμανία πλήρωνε 8-10 δολάρια για την ίδια μονάδα αερίου και η Ιαπωνία 12. Και η συμφωνία ήταν διάρκειας 15 χρόνων. Ωστόσο, τέθηκε τέρμα στη συμφωνία από την αιγυπτιακή επανάσταση εναντίον του καθεστώτος του Μουμπάρακ. Στο μεταξύ όμως το Ισραήλ κέρδισε το μεγάλο λαχείο με τα αποθέματα αερίου που εντόπισε στην ΑΟΖ του και το Ισραήλ προσέβλεπε στην Αίγυπτο, όχι μόνο για την πώληση του υγραερίου του, αλλά και για την υγροποίησή του, ώστε να προωθηθεί και σε άλλες αγορές. Στο μεταξύ, οι ανάγκες της Αιγύπτου σε ποσότητες αερίου υπερδιπλασιάστηκαν.
Η ακύρωση της συμφωνίας στο μεταξύ έστειλε τους δύο πρώην πράκτορες των μυστικών υπηρεσιών Ισραήλ-Αιγύπτου στα δικαστήρια απαιτώντας σημαντικές αποζημιώσεις, Μέσα στον κυκεώνα αυτό των συγκρουόμενων συμφερόντων και των προσανατολισμών προς διαφορετικές κατευθύνσεις, η Κύπρος φαίνεται να επιχειρεί να επιλέξει το σωστό άλογο για να στοιχηματίσει και για τις προοπτικές του Κυπριακού και για τις προοπτικές της αναθέρμανσης της οικονομίας. Το ζητούμενο είναι να μην στοιχηματίσει στο λάθος άλογο και τα χάσει όλα.
* To άρθρο δημοσιεύτηκε στην κυριακάτικη εφημερίδα “24” στις 22/6/2014.
