Μια περίεργη, ακόμα για τα εικαστικά δεδομένα τέχνη, αναπτύσσεται στη Λεμεσό, αυτή του γκράφιτι. Ως αντιδάνειο (graffiti < graffito (λατ.) < graffiare < γράφω) ο όρος αφορά στην αναγραφή κειμένων πχ. συνθημάτων ή ζωγραφική σε επιφάνειες που συνήθως βρίσκονται σε δημόσιους χώρους. Αυτή, λοιπόν, η τεχνοτροπία ήδη διαδεδομένη ανά το παγκόσμιο φαίνεται να βρίσκει ανταπόκριση και στα στενά της Λεμεσού επί της οδού Αθηνών, στο κέντρο περίπου της παλιάς πόλης.
Γκράφιτι, ήδη από την αρχαιότητα
Η τέχνη του γκράφιτι όμως, δεν είναι τόσο πρόσφατη όσο νομίζουμε αλλά έχει τις ρίζες της, όπως και όλα τα ωραία, στην αρχαιότητα. Χαρακτηριστικά παραδείγματα είναι επιγραφές στην αρχαία πόλη της Εφέσου στη Μικρά Ασία, επιγραφές σε σπίτια που βρέθηκαν στην Πομπηία, αναγραφή συνθημάτων σε τοίχους σπιτιών της Αρχαίας Ρώμης αλλά και στο Σινικό τείχος της Κίνας. Κατά τη δεκαετία του 1970 ο τρόπος αυτός έκφρασης γνωρίζει μια τεράστια άνοδο την οποία εξακολουθεί να έχει, μέχρι και τις μέρες μας.
Τεχνοτροπία που πολεμήθηκε
Αναμφίβολα όμως η ιδιάζουσα αυτή τεχνοτροπία που πολεμήθηκε αρκετά από κάποιους σκληροπυρηνικούς κύκλους της διεθνούς εικαστικής έκφρασης έχει πλέον, παγιωθεί και άρα αποκτήσει κανόνες και καλούπια, προκειμένου να αποδίδει όλα τα νοήματα που θέλει ο καλλιτέχνης και όχι να καταλήγει να γίνεται όπλο στα χέρια βανδάλων, όπως συχνά αντικρίζουμε στις μεγαλουπόλεις. Ειδικότερα, ό,τι δεν πρόκειται να το δει όλος ο κόσμος δε θεωρείται γκράφιτι. Το περιεχόμενο των σχεδίων περιλαμβάνει ένα εύρος θεμάτων με πρωτοστατούντα την διαμαρτυρία εξ ου και τα συνθήματα, ζωγραφική οποιασδήποτε μορφής με έμφαση όμως στη λεπτομέρεια της εικόνας και λιγότερο στην αφηρημένη τέχνη (opart), αυτοσχέδια στιχάκια ή και αποσπάσματα ποιημάτων από γνωστούς συγγραφείς. Τα υλικά που χρησιμοποιούνται είναι το σπρέι αλλά και μια νέα τεχνική αυτή του στένσιλ, το οποίο εξυπηρετεί και στις πορείες διαμαρτυρίας για γρήγορα αποτελέσματα. Το γκράφιτι μπορεί να γίνει οπουδήποτε φτάνει να είναι εύκολα προσβάσιμο αλλά και αντιληπτό από τον κόσμο, γι’ αυτό μπορούμε να το δούμε σε ψηλά κτίρια, σε δημόσιες τουαλέτες, σκοπιές, θρανία, παλιές αποθήκες, εγκαταλελειμμένα σπίτια και επιχειρήσεις.
Έργα ποικίλης θεματολογίας
Όπως και το κέντρο της Αθήνας και κυρίως στις γειτονιές του Ψυρρή, Μοναστηρακίου (μεταξύ λουτρών των αέρηδων και Πλάκας), Θησείου (από τη Στοά του Αττάλου μέχρι και το σταθμό του Ηλεκτρικού) και Μεταξουργείου, έτσι και η οδός Αθηνών στο κέντρο της Λεμεσού αλλά και όλες οι γειτονικές οδοί και συνοικίες είναι γεμάτες από έργα – γκράφιτι ποικίλης θεματολογίας, που ομορφαίνουν την αισθητική μας, δίνοντάς μας μια άλλη όψη καλλιτεχνίας. Ο λόγος της ύπαρξης των γκράφιτι στη συγκεκριμένη περιοχή δεν είναι άλλος, φυσικά, από το ετήσιο Φεστιβάλ Δρόμου (StreetFestival) που πραγματοποιείται στην πόλη με μεγάλη επιτυχία. Τέλος, τα σχέδια που αποτυπώνονται με γκράφιτι περιλαμβάνουν και το tag που τελικά δεν είναι μόνο η γνωστή «επισήμανση» στο Facebook αλλά και η υπογραφή του δημιουργού.
Μια πινελιά δρόμος είναι
Αν, είστε λάτρης αυτής της μορφής έκφρασης και θέλετε να πειραματιστείτε μπορείτε κάλλιστα να το πράξετε στο Φεστιβάλ Δρόμου και να δημιουργήσετε ελεύθερα βγάζοντας το βαθύτερό σας εαυτό. Πάμε για «βάψιμο» (η ελληνική απόδοση του γκράφιτι, και οι δύο όροι συνυπάρχουν στην ελληνική), λοιπόν, και ας βάλουμε και την «ταγκιά» (υπογραφή) μας. Ωστόσο, προσοχή, διότι η τέχνη από τον βανδαλισμό και την καταστροφή της δημόσιας περιουσίας, μια πινελιά δρόμος είναι.
tag nkours
