Το “Ενιαίο Κράτος” του 1960 και η σημερινή κατάσταση στην Κύπρο..

Τα πράγματα άρχισαν σιγά -σιγά να ξεκαθαρίζουν μετά από τον πανικό που ένοιωσαν κάποιο μόνο με το άκουσμα της αρχής των συνομιλιών πάνω σε συγκεκριμένη ατζέντα.

Του Πασχάλη Θεοφάνους

Στο εσωτερικό μέτωπο, ο νέο-εκλεγέντας πρόεδρος του ΔΗΚΟ Νικόλας Παπαδόπουλος έσπευσε στα ΜΜΕ να κατηγορήσει τον ΠτΔ ότι έχει παραγνωρίσει τις υποσχέσεις του προς το ΔΗΚΟ, καταλογίζοντας προς τον ΠτΔ ύβρις …όπως “ο ΠτΔ ψεύδεται”. Παράλληλα, έχει ξεκαθαρίσει την θέση του ότι δεν αποδέχεται την όποια συμφωνία είχε κάνει ο προκάτοχος του Μάριος Κάρογιαν με τον ΠτΔ.  

Ξεκαθάρισε επίσης, ότι δεν αποδέχεται το Προσχέδιο για την Έναρξη των Συνομιλιών (ΠΕΣ) σε συγκεκριμένη βάση παρουσιάζοντας την θέση του στα ΜΜΕ ότι το ΠΕΣ που υπογράφτηκε είναι εκτός των συμφωνιών του ΠτΔ με το ΔΗΚΟ. 

Την ίδια ώρα, “Πριν αλέκτωρ λαλήσει τρις”, οι Υπουργοί του ΔΗΚΟ στην Κυβέρνηση, έσπευσαν στα ΜΜΕ να αναφέρουν την διαφωνία τους με τον  νέο-εκλεγέντα πρόεδρο του ΔΗΚΟ, λέγοντας ότι το προσχέδιο που υπογράφτηκε δεν είναι εκτός του πλαισίου των συμφωνηθέντων, καταλογίζοντας του μάλιστα και την ευθύνη ότι προσπαθεί να τους διασύρει αφήνοντας τους μέχρι τις 4 του Μάρτη στα Υπουργία για να πάρουν το εφάπαξ, και να διασυρθούν με αυτό τον τρόπο στα μάτια την κοινής γνώμης.

Η Κύπρος με λίγα λόγια εν έτη 2014, μέσα από την χρεοκοπία που περνά, τις 100.000 άνεργους, τις επιχειρήσεις που κλείνουν και τις όποιες άλλες εσωτερικές και οικονομικές δυσκολίες που έχει περιέλθει, έμπλεξε και με τις εσωκομματικές Ίντριγκες, και τις προσωπικές ατζέντες  του ΔΗΚΟ. 

Με λίγα λόγια, οι προκάτοχοι του ΝΠ που απαριθμούν το 50% του κόμματος υποστηρίζουν πλέων φανερά τον ΠτΔ, τις θέσεις του στο Κυπριακό και την έναρξη των συνομιλιών. 

Από την άλλη χωρίς να γνωρίζουμε μέχρι που θα φτάσει αυτή η εσωκομματική κόντρα, ο νέο-εκλεγέντας πρόεδρος του ΔΗΚΟ, Ν.Π., θέλει την αποχώρηση από την συγκυβέρνηση και την δημιουργία αστάθειας στην όποια σημερινή προσπάθεια έναρξης των συνομιλιών βρίσκοντας προσχήματα στο λεκτικό του περιεχομένου της συμφωνίας.

Παράλληλα, είναι πλέων ξεκάθαρο ότι μερικοί εδώ στην Κύπρο αλλά και από Ελλαδικής πλευράς δεν θέλουν λύση στην βάση της ΔΔΟ, αλλά θέλουν το “Ενιαίο Κράτος του 1960¹” κάτι το οποίο δεν το λέγουν ούτε στο λαό διότι γνωρίζουν ότι δεν ευσταθή.

Η πλάνη εδώ όμως είναι ότι το Σύνταγμα του 1960 δεν προνοούσε ενιαίο κράτος. Το Σύνταγμα του 1960 μπορεί να περιγραφεί ως μια μορφή συναινετικής δημοκρατίας (consociational democracy) , το οποίο βασιζόταν στη διαρχία, ή μια μορφή διοικητικής ομοσπονδίας. 

Παράλληλα όμως δεν υπήρχαν γεωγραφικοί διαχωρισμοί, ή η γεωγραφική βάση για ομοσπονδία. Η διοικητική ομοσπονδία, ή η διαρχική μορφή συναινετικής δημοκρατίας δεν στηριζόταν πάνω σε γεωγραφική βάση καθ’ ότι ο πληθυσμός ήταν ανάλογα διασκορπισμένος σε ολόκληρο το νησί.

Η Στρατηγική του Νικόλα:

Ο πρώτος στόχος, είναι η αποκαθήλωση με όποιο δήποτε τρόπο του στρατοπέδου του προκάτοχου του Μάριου Κάρογιαν, αλλά και αυτών που τον υποστήριξαν. Ο ίδιος προσωπικά ο ΝΠ δεν υποστήριξε την εκλογή Νίκου Αναστασιάδη, με αποκορύφωμα και τις αποβολές από το κόμμα του Κουλία, και Κολοκασίδη. Αυτός είναι και ο λόγος που επέλεξε με έντεχνο τρόπο να αφήσει τους  σημερινούς Υπουργούς στην Κυβέρνηση μέχρι τις 4 Μαρτίου για να διασυρθούν και να κατηγορηθούν προσωπικά από την κοινωνία.   

Ο δεύτερος Στόχος είναι η άμεση αποδέσμευση και απομάκρυνση από την Κυβέρνηση διότι γνωρίζει πολύ καλά ότι ο ΠτΔ Νίκος Αναστασιάδης πιέζεται από τον χρόνο, σχετικά με το Κυπριακό, το μνημόνιο, και τις ιδιωτικοποιήσεις. Ο ίδιος προσωπικά δεν θέλει να έχει ούτε την ευθύνη για τα ποιο πάνω θέματα, αλλά και να κατηγορηθεί ως συνένοχος του ΠτΔ Ν.Α., από τον Κυπριακό Λαό. 

Ο τρίτος Στόχος  είναι η αποδέσμευση από τις διαπραγματεύσεις για να μπορεί αντιπολιτευτικά να αμύνεται, αφού είναι εναντίων της ΔΔΟ ασχέτως αν ο πατέρας του την είχε δεχθεί στην 8η Ιουλίου. Επίσης, σε περίπτωση λύσης η εθνικιστική στάση που κρατούσε διαχρονικά το ΔΗΚΟ, υπέρ της λύσης στην επαναφορά του “Ενιαίο Κράτος του 1960¹”, θα χάση την αίγλη και την υπόσταση με απομάκρυνση κάθε ενδεχομένου συμμετοχής στην νέα μετά την λύση Κυβέρνηση.

H αντιπολίτευση

H αντιπολίτευση δηλαδή η ΕΔΕΚ και οι Οικολόγοι διακατέχονται από μια παρωχημένη αντιαμερικανική και αντινατοϊκή, και αντιευρωπαϊκή αντίληψη. Παράλληλα, είναι φανερό ότι δεν θέλουν σαν λύση την ΔΔΟ αλλά το “Ενιαίο Κράτος του 1960¹”, κάτι το οποίο δεν λένε ξεκάθαρα στον λαό, διότι γνωρίζουν ότι αυτό είναι ανέφικτο με τα σημερινά δεδομένα. Άλλη πραγματικότητα είναι ότι δεν θέλουν καθόλου τους Τουρκοκύπριους να υπάρχουν στην Κύπρο ασχέτως αν και αυτοί είναι Κύπριοι εδώ και εκατοντάδες  χρόνια. Αυτή η σχολή σκέψης έχει διατηρηθεί και συντηρηθεί από το 1960 μέχρι και σήμερα.

Δυο Σχολές Σκέψης:

Με λίγα λόγια έχουμε δυο σχολές σκέψης. Η μια θέλει την λύση με τα σημερινά δεδομένα και την διάλυση του σημερινού “Status Quo”, και η άλλη σχολή σκέψης αυτή που θέλει να ρίξουμε τους Τούρκους στην θάλασσα, να ελευθερώσουμε την Κωνσταντινούπολη και την Σμύρνη και να ξαναφέρουμε τον Μέγα Αλέξανδρο να κατακτήσει όλο τον κόσμο…     

Τι γίνεται έξω από το κουτάκι μας..  

Στην Αμερική υπάρχουν δυο σχολές σκέψεις. Η μια θέλει την εμπλοκή της Τουρκίας στο φυσικό αέριο και η άλλη, θέλει τη συμμαχία Ελλάδας-Κύπρου-Ισραήλ, επειδή θεωρεί την Τουρκία αναξιόπιστη και επικίνδυνη. Η Τουρκία στην παρούσα φάση διακατέχεται από σκάνδαλα, και αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα.

Τι πρέπει να κάνουμε..

Η κυβέρνηση του ΠτΔ ΝΑ, θα πρέπει άμεσα να προχωρήσει την συμμαχία με το Ισραήλ, που είναι το κλειδί στις σχέσεις μας με την ΗΠΑ, και να κλείσει την συμφωνία για την δημιουργία του τερματικού στο Βασιλικό, οπόταν θα εξελιχθεί το νησί σε περιφερειακό ενεργειακό κέντρο. 

Αυτό από μόνο του θα μας δόση την αυξημένη γεωπολιτική υπόσταση που ψάχνουμε εδώ και πολλά χρόνια αλλά ποτέ δεν την είχαμε.  Γεωστρατηγικά το Ισραήλ, βρίσκεται διαχρονικά σε σοβαρά προβλήματα με τα  αραβικά και μουσουλμανικά κράτη. Για το Ισραήλ η μόνη διέξοδος είναι η Κύπρος.  

Τώρα είναι η ώρα που θα πρέπει η κυβέρνηση να υπογράψει μια στρατιωτική συμμαχία με το Ισραήλ και να δώσει στους Εβραίους διευκολύνσεις στα αεροδρόμια και  τα λιμάνια. Αυτό θα μας δώσει ακόμη ποιο πολλή Γεωστρατηγική επιρροή στην Μέση Ανατολή, και τα μεγάλα κράτη όπως η Αμερική, η Γαλλία, και η Αγγλία, θα δουν έμπρακτα ότι τελικά αυτά που λέμε τα κάνουμε πράξη έστω και μετά από πολλά χρόνια που βλέπαμε πολιτικός λανθασμένα και χωρίς κανένα γεωπολιτικό προσανατολισμό, μια δεξιά και μια αριστερά. 

Με τα ποιο πάνω δεδομένα, εάν ο πολυσυζητημένος αγωγός περάσει από την Τουρκία προς την Ευρώπη, δεν θα είναι κατάρα όπως κάποιοι έτρεξαν να προδικάσουν αλλά πραγματική ευλογία. Η Ευρώπη που θα έχει άμεσα συμφέροντα αφού το ΦΑ είναι Ευρωπαϊκό , η Αμερική λόγο Νοβελ, και Ισραήλ θα διασφαλίσουν την ασφάλεια και την ροή του ΦΑ, χωρίς κανένα πρόβλημα.

Το Κέρδος της Κύπρου

Εάν εμείς δώσουμε τη συναίνεση προς την Τουρκία και Ισραήλ για την κατασκευή και την μεταφορά του αγωγού από την Κύπρο, παράλληλα θα μπορέσουμε να ζητήσουμε από την διεθνή κοινότητα την πλήρη στήριξη και εγγύηση, αφού ο αγωγός θα εξυπηρετεί όλη την Ευρώπη. Το όφελος μας εδώ είναι διπλό…, από την μια .. Γεωστρατηγικά θα φαινόμαστε ως οι κερδισμένοι αφού πλέων οι συνέταιροι μας Εβραίοι, Αμερικανοί και Γάλλοι θα πρέπει να μας προσέχουν , λόγο δικών τους συμφερόντων, και από την άλλη τα πολλαπλά οικονομικά οφέλη θα μας λύσουν το οικονομικό μας πρόβλημα άμεσα.

Πασχάλης Θεοφάνους

1) Ενιαίο κράτος:

Το ενιαίο κράτος είναι ένα απλό, κυρίαρχο κράτος, που χωρίζεται σε επαρχίες αποκλειστικά για διοικητικούς σκοπούς. Οι επαρχίες αυτές υπάγονται απευθείας στα νομοθετικά, εκτελεστικά και δικαστικά όργανα του κράτους. Εδώ θα πρέπει να διαχωρίσουμε τις έννοιες ενιαίο και ενωμένο. Ενιαίο σημαίνει μια ενότητα, ένα όλον. Ενωμένο είναι όταν συνδέω δύο ή περισσότερα διαφορετικά μέρη ώστε να αποτελέσουν ένα όλον.