Του Σωτήρη Παπαδόπουλου
Πέρσι τέτοιο καιρό, θυμάμαι το ΑΚΕΛ να μιλά για τον προϋπολογισμό του 2013 που ετοίμασε η κυβέρνηση Χριστόφια. Το προϋπολογισμό που είχε όλα όσα συμφώνησε ο τέως Πρόεδρος με την Τρόικα. Τους δανειστές που η προηγούμενη κυβέρνηση έφερε στην Κύπρο. Υπέρ του προϋπολογισμού τότε τάχθηκαν 51 βουλευτές και εναντίον δύο, ο βουλευτής των Οικολόγων Γιώργος Περδίκης και ο βουλευτής του Ευρωπαϊκού κόμματος, τότε και νυν της Συμμαχίας Πολιτών Νίκος Κουτσού.
Στις 18 Δεκεμβρίου 2012, ο ΓΓ του ΑΚΕΛ ζητούσε την επίδειξη της “μεγαλύτερης δυνατής υπευθυνότητας” από όλα τα κοινοβουλευτικά κόμματα ενόψει της έναρξης της συζήτησης του κρατικού προϋπολογισμού για 2013.
“Ο τόπος διέρχεται κρίσιμες στιγμές σε ό,τι αφορά τα οικονομικά ζητήματα. Και πάντοτε σε κρίσιμες στιγμές εκείνο που απαιτείται είναι ο κάθε ένας από εμάς να επιδείξει τη μεγαλύτερη δυνατή υπευθυνότητα”, είχε πει χαρακτηριστικά. Και το πιο σημαντικό που ανέφερε τοτε ηταν: “Στο διά ταύτα όμως όταν θα έλθει η στιγμή της ψήφισης των προϋπολογισμών αναμένω ότι ο κάθε ένας θα συμπεριφερθεί με τη μεγαλύτερη δυνατή υπευθυνότητα”.
Σήμερα, με την άνεση της θέσης που προσφέρει η αντιπολίτευση, το ΑΚΕΛ έχει αποφασίσει να καταψηφίσει τον προϋπολογισμό. Το αστείο της ιστορίας ότι κάποια δεδομένα του προυπολογισμού οφείλονται στα μνημονιακά νομοσχέδια που οι ίδιοι ψήφισαν ένα χρόνο πριν. Δυστυχώς δεν πήραν ακόμη το μήνυμα του κόσμου, του δικού του κόσμου κάτι που φαίνεται στις δημοσκοπήσεις.
Όσο για τις ομιλίες κάποιων βουλευτών του ΑΚΕΛ, μου δημιούργησαν την αίσθηση ότι ζούσαν σε κάποια άλλη χώρα μέχρι πρόσφατα. Για να ξανά εμπιστευτεί ο πολίτης το ΑΚΕΛ, θα πρέπει να μας φέρει πρόταση εξόδου της χώρας από το μνημόνιο που αυτό έφερε. Όσο μένει στη στείρα αντιπολίτευση, τα αποτελέσματα θα είναι ακόμη πιο αρνητικά.
Ο πολίτης έχει ξυπνήσει, το πήρατε χαμπάρι;
